Een zadelpasser wordt maar sinds betrekkelijk korte tijd als volwaardig en noodzakelijk beschouwd door heel wat paardenliefhebbers.
Op een paardenrug mag een zadel niet zomaar willekeurig gelegd en gebruikt worden. Een zadelpasser moet in eerste instantie oordelen welk genre en type zadel op een paardenrug mag en kan gebruikt worden met het oog op veilige rijomstandigheden voor ruiter en paard.
Heel wat paardenliefhebbers zijn, onterecht, nog van mening dat het bezoek van een zadelpasser voor hun paard een overbodige kost is.
Uitspraken als "je kan dat zelf wel zien", zijn helaas onterecht. Er is immers heel wat ervaring vereist om een juist oordel te kunnen vellen. De zadelpasser dient dan ook tijdens heel wat bezoeken te melden dat het zadel dat voor een bepaald paard in gebruik is niet geschikt is of uitsluitend geschikt is na bepaalde aanpassingen.
Voor gelijk welk type van paard is het de taak van de zadelpasser de ruiter te informeren welke zadeltypes voor zijn paard mogelijk te gebruiken zijn.
De zadelpasser zal dus helaas in een aantal gevallen moeten melden dat een bepaald zadel, dat op zich een technisch perfect kwaliteitszadel is, beter niet gebruikt wordt op een paard.